Doradztwo Zawodowe

ŻOŁNIERZ

Żołnierz to oso­ba pełniąca służbę w siłach zbroj­nych kraju, zo­bo­wiąza­na do obro­ny jego gra­nic. Może wy­ko­nywać za­dania bo­jowe w in­nych państwach, uczest­niczyć w mi­sjach po­ko­jowych lub siłach szyb­kie­go re­ago­wania. Ze względu na stop­nie woj­sko­we wyróżnia się wśród żołnie­rzy: sze­rego­wych, po­d­ofi­cerów, chorążych, ofi­cerów. Żołnie­rze pełnią ważne ro­le nie tyl­ko w cza­sach kon­fliktów i wo­jen. W cza­sie po­ko­ju trzymają war­ty przy obiek­tach o ważnym zna­cze­niu, po­ma­gają cywilom dotk­niętym klęska­mi żywiołowymi i ka­tastro­fami (po­wodzia­mi, hu­raga­na­mi, pożarami). Specja­listycz­ne for­ma­cje uczest­niczą w ro­z­braja­niu nie­wy­buchów, wy­sadzają do­my prze­zna­czone do ro­z­biórki.

Pre­dys­po­zycje

Żołnie­rzem może zo­stać oso­ba nie­kar­na, zdro­wa, zdy­scyplinowana, za­an­gażowana. Przyszły żołnierz po­winien umieć po­dej­mo­wać szyb­kie de­cyzje, przyj­mo­wać i eg­ze­kwować roz­ka­zy.

Status społecz­ny

Woj­sko cie­szy się dużym zau­faniem społecz­nym i pre­stiżem. Do­brze wy­ksz­tałcony woj­sko­wy na­leży w pew­nym sen­sie do elity kraju. Pra­ca w woj­sku da­je pewną stabi­lizację życiową, pew­ne przy­wile­je so­cjal­ne, możliwości awan­su. Przy odro­bi­nie szczęścia można liczyć na ka­rierę międzyna­ro­dową w NA­TO czy mi­sjach po­ko­jowych.

Jak zo­stać żołnie­rzem?

W ciągu ostat­nich lat w woj­sku zmie­niło się wie­le. W ramach re­for­my sz­koły woj­sko­we dążą do "ucywil­nie­nia" stu­diów.

Kan­dydaci na żołnie­rzy za­wodowych mają kil­ka uczel­ni do wy­bo­ru: Wyższą Sz­kołę Ofi­cerską Sił Po­wietrz­nych w Dęblinie, Woj­skową Aka­de­mię Tech­niczną w War­sza­wie, Aka­de­mię Ma­rynar­ki Wo­jen­nej w Gdyni oraz Wyższą Sz­kołę Ofi­cerską we Wrocławiu.

Rytm zajęć pod­czas stu­dio­wania jest dość mo­noton­ny. Za­zwyczaj od­bywają się one od 8, tr­wają do 13, po­tem przer­wa obia­dowa i zajęcia prak­tycz­ne. Ina­czej niż na uczel­niach cywil­nych, har­mo­nogram jest ścisły i nie ma większych luk między zajęcia­mi. Zwykle zajęcia mają charak­ter ćwi­czeń i labo­rato­riów lub wykładów teoretycz­nych.

Na każdej z uczel­ni woj­sko­wych przed­mio­ty po­dzie­lone są na trzy gru­py: wy­ksz­tałcenia ogólnego, specja­listycz­ne, kie­run­ko­we. Pierw­sze dają każde­mu stu­den­to­wi wiedzę hu­ma­nistyczną, ale i ścisłą. W sz­kołach ofi­cer­skich mia­nem ogólnych określa się nie tyl­ko przed­mio­ty hu­ma­nistycz­ne (języki, psy­chologia, so­cjologia, hi­sto­ria, eko­nomia), ale i ścisłe (ma­tema­ty­ka, fi­zyka, chemia). Za specja­listycz­ne uważa się przed­mio­ty woj­sko­we i ogólnowoj­sko­we. Pierw­sze są związa­ne z kie­run­kiem stu­diów, a drugie to przed­mio­ty prak­tycz­ne (musz­tra, re­gulami­ny) i teoretycz­ne (tak­ty­ka). Ostat­ni blok stanowią przed­mio­ty kie­run­ko­we, uzależnio­ne od pro­fi­lu ksz­tałcenia (np. na kie­run­ku tech­nicz­nym są przed­mio­ty tech­nicz­ne, a na medycz­nym – medycz­ne).

Pro­gra­my stu­diów w sz­kołach woj­sko­wych są zwykle sz­tyw­ne, ale stop­nio­wo stwarza się możliwości wy­bo­ru kursów i przed­miotów. Trud­no so­bie też wy­obrazić dzi­siej­szych ofi­cerów bez do­brej zna­jomości języka ob­cego, dlatego nie­zwykle dużą uwagę przy­wiązuje się do lek­to­ratów. Liczy się także psy­chologia i so­cjologia. Duża wagę przykłada się do re­kreacji i spor­tu, w tym do jaz­dy kon­nej, pływania, skoków spa­doch­ro­nowych czy wspinacz­ki wy­so­kogórskiej. W woj­sku ceni się umiejętności na­byte w sz­kołach prze­tr­wania i pogłębia je. To stanowi także o atrak­cyj­ności cza­su wol­nego spędzanego w uczel­niach woj­sko­wych.

Gdzie do pra­cy?

Od 2009 ro­ku pol­ska ar­mia przeżywa okres gwałtow­nego ro­z­woju. W miej­sce obo­wiązku od­bywania za­sad­ni­czej służby woj­sko­wej wpro­wadzono ochot­niczą, kon­trak­tową za­wodową służbę woj­skową, a także możliwość pełnie­nia służby przez ko­bie­ty. Na­bo­ry pro­wadzone są do kor­pusu sze­rego­wych za­wodowych, kor­pusu po­d­ofi­cerów za­wodowych oraz ofi­cerów za­wodowych. Więcej in­for­ma­cji na http://www.woj­sko­we.in­fo/jak-zo­stac-zol­nie­rzem/

Za­rob­ki

Pod­stawowy dochód żołnie­rza za­wodowe­go to upo­sażenie za­sad­ni­cze uzależnio­ne od stop­nia woj­sko­we­go. Większość stop­ni ofi­cer­skich jest po­dzie­lona na tzw. gru­py upo­sażenia, gdzie pen­sje mogą różnić się dość istot­nie. Naj­niższą mie­sięczną wypłatę do­stają sze­regow­cy – 1400 zł brut­to. Pod­stawowe za­rob­ki po­d­ofi­cerów za­czynają się od 2700 zł. Ofi­cero­wie za­rabiają od 3540 zł (pod­po­rucz­nik) do 14 400 zł (ge­nerał). Do te­go do­chodzą do­dat­ki: mun­du­ro­wy (ok. 2 tys. zł dla po­d­ofi­cerów i ofi­cerów oraz 4200 zł dla ge­nerałów raz w ro­ku), na­gro­da rocz­na, czyli 13-ta pen­sja, rocz­na gra­ty­fi­ka­cja ur­lopo­wa dla żołnie­rza i jego ro­dziny (po 540 zł na każde­go człon­ka ro­dziny), zw­rot kosztów za jeden prze­jazd w ro­ku (tam i z pow­ro­tem) do wy­branego miej­sca w kraju dla żołnie­rza i jego ro­dziny, do­datek służbo­wy dla ofi­cerów na stanowisku dowódczym, do­datek za lata służby.

Spo­so­bem na większe pie­niądze, z które­go ko­rzysta wie­lu pol­skich woj­sko­wych, jest wy­jazd na misję za­gra­niczną. Do­dat­ko­wa pen­sja za taką służbę wy­nosi od 3410 do 4400 zł dla po­d­ofi­cerów i od 4260 do 8360 zł dla ofi­cerów. Jeśli żołnierz bie­rze udział w ak­cjach bo­jowych, och­rania kon­woje, za­po­bie­ga ak­tom ter­ro­ryzmu al­bo likwidu­je jego skut­ki, może liczyć na zwiększe­nie tej pen­sji o kwotę od 220 do 660 zł. Wypłata może być jesz­cze wyższa, jeśli mi­sja od­bywa się w trud­nych warun­kach klima­tycz­nych.

Żródło: http://opinieouczelniach.pl/katalog-zawodow/zonierz/